Τρίτη ημέρα του ενοριακού προσκυνήματος και οι 47 προσκυνητές είχαν την εξαιρετική ευλογία να βρεθούν από νωρίς το πρωί στην ευλογημένη έρημο της Θηβαΐδος, η οποία θεωρείται ως η κοιτίδα του αναχωρητικού και κοινοβιακού μοναχισμού. Συγκεκριμένα, επισκέφθηκαν την κοπτική Μονή του Μεγάλου Αντωνίου, αφού πρώτα -όσοι εκ των συμμετεχόντων μπορούσαν- ακολούθησαν την ανηφορικη πορεία που οδηγούσε στο σπήλαιο, όπου σύμφωνα με τις σχετικές διηγήσεις του Γεροντικού ασκήτευε ο Μέγας Αντώνιος, ο και Καθηγητής της Ερήμου, όπως αποκλήθηκε από την Εκκλησία μας. Από εκεί, μετέβησαν στην κοπτική Μονή του Αγίου Παύλου του Θηβαίου που βρίσκεται 15 μόλις χλμ από την ακτή της Ερυθράς Θαλάσσης, όπου και προσκύνησαν τον τάφο με το χαριτόβρυτο σκήνωμα του Οσίου, ενώ είδαν το κανάλι με το νερό από το οποίο οι εκεί Πατέρες χρησιμοποιούν για τις ανάγκες τους και το οποίο πηγάζει ως "άνωθεν δωρημα" μέσα στο εντελώς απαράκλητο και άγονο κλιμα της ερήμου. Όλοι οι προσκυνητές θαύμασαν την άκρως ασκητική ζωή των λεγόμενων "Πατέρων της Ερήμου" ,οι οποίοι παρά τις ακραίες συνθήκες που επικρατούσαν στο φυσικό περιβάλλον της ασκήσεώς τους, κατάφεραν να το αξιοποιήσουν ως σύμμαχό τους στον πνευματικό αγώνα κατά των παθών και της αμαρτίας.
