Αγαπητοί μας αδελφοί και πνευματικά μας παιδιά,
Βρισκόμαστε ήδη αρκετές μέρες μετά από τότε που ελήφθησαν τα δυσάρεστα μέτρα για τη μη διασπορά του επικίνδυνου ιού. Ειδικά αυτά που αφορούν τους πιστούς (μη τέλεση Θείας Λειτουργίας-και συμμετοχής στη Θεία Κοινωνία) έχουν προκαλέσει αφόρητο πνευματικό πόνο στις ψυχές όλων μας. Μόνο σε φανταστικά σενάρια ακούγαμε αυτές τις περιπτώσεις. Και τώρα τα ζούμε στην πραγματικότητα.
Δεν θα ασχοληθούμε προς το παρόν με σχόλια γύρω από την κατάσταση που έχει προκαλέσει η θανατηφόρα λοίμωξη μέσα στη κοινωνία. Θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε ότι αφορά την πνευματική οικογένεια- ενορία μας.
Ως ιερείς του Ναού μας και ποιμένες της Ενορίας μας, επιτρέψτε μας να εκφράσουμε την θλίψη και την οδύνη που επικρατούν στις καρδιές μας. Η εικόνα που είχαμε στο νου μας από τις ευχαριστιακές συνάξεις μας κάθε Κυριακής και μεγάλης εορτής, τώρα πλέον είναι ανάμνηση. Άδεια καθίσματα στο ναό, ελάχιστοι περαστικοί προσκυνητές, φοβισμένοι ενορίτες στους δρόμους, είναι ένα μικρό δείγμα των συνεπειών του φόβου και της ταραχής, που έχουν επηρεάσει τη συμπεριφορά όλων μας.
Η Ενορία μας, όπως και όλη η Εκκλησία μας, δοκιμάζεται. Η ενότητά μας, η επικοινωνία μας, οι πνευματικοί δεσμοί μας, αλλά και ο προσωπικός πνευματικός αγώνας μας, δέχονται ανελέητες επιθέσεις. Ήρθε η μεγάλη ώρα, να αποδείξουμε πόσο ισχυρές είναι οι πνευματικές σχέσεις μας και πόσο είμαστε θωρακισμένοι με τα αντισώματα της πίστεως. Μπορεί να μην ζούμε ως πνευματική οικογένεια μέσα στο Ναό, αλλά δεν παύει να είναι για τον κάθε ένα από μας ο Ναός το κέντρο της ζωής μας και η Θεία Κοινωνία- Χριστός, η ζωή της ζωής μας. Οι αποστάσεις ανάμεσα στο Ναό και στο σπίτι σας, στο οποίο βρισκόσαστε, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αποδυναμώσουν ή να εκμηδενίσουν τα συναισθήματα της πνευματικής αδελφοσύνης που έχουμε στέρεα οικοδομήσει μέσα στις ψυχές μας. Πονάμε που δεν είμαστε επί το αυτό. Όμως δεν παραδίδουμε τα όπλα. Μετατρέπουμε τον φόβο σε πίστη, τον πόνο σε προσευχή, την θλίψη σε μετάνοια. Για μας η δοκιμασία αυτή είναι μια μεγάλη ευκαιρία να αυξήσουμε τις πνευματικές μας προσπάθειες, που θα έχουν τρία χαρακτηριστικά στοιχεία: σοβαρότητα, σταθερότητα και συνέπεια. Θα αναθεωρήσουμε συμπεριφορές που προκάλεσαν σταυρικό πόνο στον Κύριο και Θεό μας, με αποτέλεσμα ή να επιτρέψει ή να ανεχθεί αυτή τη δοκιμασία, όπως: Θεία Κοινωνία χωρίς αλλαγή τρόπου ζωής, εκκλησιασμός τυπικός, μετάνοια υποκριτική, ταπείνωση επιφανειακή, προσευχή μηχανική, εξομολόγηση εθιμική. Δεν θα επιρρίψουμε τις ευθύνες μας σε άλλους, αλλά θα κοιτάξουμε με ειλικρίνεια βαθιά μέσα μας. Θα εντοπίσουμε τις ελλείψεις μας, θα διαπιστώσουμε τα κενά μας, θα αξιολογήσουμε την ανεπάρκειά μας και θα παραδεχτούμε με ειλικρίνεια και χωρίς υπεκφυγές και φθηνές δικαιολογίες την ρηχότητά μας.
Θα μετατρέψουμε λοιπόν την δοκιμασία σε ευκαιρία και θα καταλάβουμε πόσο ανεκτίμητα είναι τα δώρα του Θεού, η Θεία Λειτουργία και η Θεία Κοινωνία, τώρα που τα στερούμαστε. Θα κάνουμε μία επανεκκίνηση του πνευματικού μας αγώνα, με αφετηρία τις ευαγγελικές εντολές του Χριστού και προορισμό την βασιλεία των Ουρανών.
Τελειώνοντας, θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας, ως ιερείς σας και ποιμένες σας και ταυτόχρονα να δεσμευθούμε ενώπιον σας και ενώπιον του Θεού, ότι η ιεροσύνη μας δεν έμεινε ούτε θα μείνει ανενεργή. Όποιο μέτρο και όποια απόφαση παρθεί από κρατικούς φορείς, δεν θα αλλάξει το λατρευτικό πρόγραμμα του Ναού μας, όποιο κόστος και αν έχει: κάθε μέρα ένας ιερέας στέκεται μπροστά στην εικόνα του Χριστού μας, όπου καίει το ακοίμητο καντήλι και μόνος του, άνευ παρουσίας λαού επιτελεί την ιερατική διακονία του, ικετεύοντας τον Κύριο υπέρ ιάσεως των ασθενών αδελφών μας και των οικογενειών αυτών, των ιατρών και των νοσηλευτών. Να γνωρίζετε ότι κάθε μέρα ζείτε ως ενορίτες με τις οικογένειές σας μέσα στις καρδιές μας. Ομολογουμένως, η σωματική απουσία σας από τις λατρευτικές συνάξεις ματώνει τις ψυχές μας. Όμως, τα ονόματά σας και οι μορφές των προσώπων σας, είναι ανεξίτηλα γραμμένα και σχηματισμένα αντιστοίχως στα δίπτυχα του νου μας, με σκοπό κάθε μέρα να μνημονεύονται υπέρ υγείας, προόδου και πνευματικής καρποφορίας. Να θυμόσαστε ότι, όταν εσείς αναπαύεστε, εμείς βρισκόμαστε στις πνευματικές επάλξεις. Η μέρα μπορεί να σιωπά, αλλά η νύχτα βοά.
Είσαστε στο επίκεντρο της αγάπης μας, του ενδιαφέροντός μας και της ποιμαντικής ευθύνης μας. Είμαστε ένα σώμα με πολλά μέλη και κεφαλή μας τον Χριστό. Προσευχόμαστε όλοι, ο Θεός να περιορίσει στο ελάχιστο δυνατό το χρονικό διάστημα της δοκιμασίας μας και όσο γίνεται πιο γρήγορα χρονικά να βρεθούμε και πάλι όλοι μέσα στην απέραντη, ζεστή και ζωηφόρο αγκαλιά του Ναού μας, δοξάζοντες και ευχαριστούντες από καρδιάς τον Κύριο και Θεό μας.
Για οποιαδήποτε πνευματική πληροφορία θέλετε, σας παρακαλούμε να επικοινωνείτε τηλεφωνικά ή ηλεκτρονικά μαζί μας. Είμαστε και θα παραμείνουμε πάντοτε στη διάθεσή σας. Θερμή παράκλησή μας, να μην μας ξεχνάτε ποτέ στις προσευχές σας. Και οι δικές μας προσευχές, να ξέρετε ότι σας συνοδεύουν σε κάθε βήμα της ζωής σας.
Με αγάπη Χριστού
Οι Ιερείς σας
π. Λουκάς
π. Ματθαίος
π. Γεώργιος
π. Ευάγγελος